در ایران آب سخت مریض است.
دشت های مان نفس های آخر را می کشد; چشمه ها و قناتها می خشکند و آب چاه ها هرچه عمیقتر می شوند کم تر می شود. آب شور می گردد و مقدار کم آب باقی مانده را هم با آلاینده های گوناگون و کشنده آلوده می کنیم.
مرگ آب مرگ زندگی است.
باید آب را نجات دهیم.
ما می توانیم وباید این مهم را انجام دهیم.
سالهاست که می گوییم دیگران پیشقدم شوند از ینرو تا کنون هر سال وضع بدتر شده است. بیایید از خودمان شروع کنیم.
از امروز, هر که هستیم و هرکاری می کنیم, آب را هدر ندهیم
اسراف نکنیم و از همه مهم تر آلوده اش نکنیم. سپس خانواده مان را کمک کنیم که آنها هم کمک کنند.

زمان نداریم و در کار خیر هم حاجت هیچ استخاره نیست

فرهنگسازی کار سختی نیست. از همین امروز می توان آغاز کرد. در زیر راهنمای گام به گام ( تنها دوگام ) فرهنگسازی توضیح داده شده است :

گام نخست : خودمان را اصلاح کنیم. هر کسی در اجتماع یک “خود” است. پس اگر هر کسی خودش را اصلاح کند که همه چیز تمام است. اما کمی زحمت دارد. باید هنجارهای درست را جایگزین هنجارهای غلط کرد. اگر می بینیم کاری غلط در جامعه جا افتاده، نیازی نیست دیگران را اصلاح کرد؛ خودمان را اصلاح کنیم. فرزندمان که نسل پس از ماست را اصلاح کنیم و حداکثر در صورت توان به اطرافیانمان پیشنهاد اصلاح “خود” دهیم.

گام دوم : از پیشنهاد و انتقاد به دیگران هراسی نداشته باشیم. بگوییم. زبان خود را در مقابل عمل ناصحیح دیگران به کار بیندازیم. جامعه مال ماست. چرا باید فلانی آنرا خراب کند؟ با علم انتقاد کنیم. یعنی نادانسته چیزی نگوییم. پیشنهاد اصلاح بدهیم. اصلاح الگو نمی خواهد بلکه به اراده نیاز دارد. نترسیم، ما را نمی کشند.
فرهنگ!

نگوییم “به من چه“. این جمله متلاشی کنندۀ فرهنگ است. اتفاقا این ما هستیم که باید شروع کنیم. با این وضع پیش رو، آیندگان ما در خطر خواهند بود.

این تفکر ایده آلگرا نیست بلکه همان چیزیست که مدتها پیش جوامع “با فرهنگ” این کار را اغاز کرده اند

برگرفته از پورعلى نت

این چیزی است که تجربه کرده ایم و قریب به ۹۹٫۹% افرادی را که به جایی رسیده اند می شناسم که همگی متفق القول بیان کردند “ما خواستیم، اینطور شد”. آری، خواستن می توان گفت که ۱۰۰% کسب کردن است. این همان intention یا عزم است. عزمی که می تواند کوهها را از سر راه بردارد، می تواند از سنگ آب بسازد و میتواند چنان کند که گویی خداست. خواستن همان توانستن است.

کاری به این نداشته باشید که چقدر خواسته شما بزرگ است (البته با رعایت هدف گذاری smart). این شما هستید که مسیر موفقیت خود را می سازید. کافی است “نیت راسخ” داشته باشید. یعنی بخواهید. بسیار پیش آمده که تصمیم به انجام کاری گرفته ایم ۲۰% هم پیشرفت کرده ایم اما در میانه راه با کوچکترین مشکل (مثلا پیدا نکردن چیزی یا مسائل اداری) کار را کنار گذاشته و به کاری دیگر روی آورده ایم. بعدها دیده ایم که شخص یا اشخاص دیگری به دنبال هدف ما رفته و آنرا کاملا انجام داده اند و موفقیت های بزرگی کسب کرده اند. تفاوت در اینجا بوده که آنها عزم راسخ داشته اند و ما نداشتیم.

آیا تصور می کنید که یک نمکی (نان خشکی!) نمی تواند برای خود زندگی و سامانی راه اندازد؟ می توانید یقینا، فقط باید بخواهد. مگر نبوده اند کفاشانی که کفش من و شما را واکس می زدند و اکنون صاحب بزرگترین کمپانی های کفش دنیا هستند؟ مگر نبودند مولفان و مترجمانی که هیچ انتشاراتی کتاب ها و نوشته های آنان را نمی خرید و اکنون نامشان سردر دفتر بزرگترین روزنامه های جهان حک شده است؟ و از این قبیل.

می توانید. فقط اگر بخواهید.

یکی از بارزترین مثال ها درباره تپش قلب ناگهانی اختلال هراس یا پانیک است. حمله هراس، اختلال اضطرابی است که فرد مبتلا به آن ناگهانی دچار حمله های هراس یا ترس و وحشت ناگهانی و دچار تپش قلب زیاد، تعریق، تنگی نفس و سرگیجه می شود.
اما هر فردی ممکن است در مواجهه با عوامل ترس آور دچار چنین علایمی بشود.

بله، همه افراد در مواجهه با اضطراب و تنش ممکن است علایم ترس و وحشت را تجربه کنند. این وضعیت در اثر فعال شدن مکانیسم جنگ و گریز است و یک واکنش دفاعی محسوب می شود که به وسیله سیستم اعصاب مرکزی و قلبی عروقی تظاهر می یابد.
پس وجه تمیز ترس طبیعی و حمله هراس چیست؟

آنچه باعث شده اختلال پانیک متمایز از هراس های معمول باشد، نبود محرک خارجی و رخ دادن ناگهانی و بدون دلیل آن است. مبتلایان به پانیک بسیار هراسانند و به پزشکان داخلی و قلب مراجعه می کنند ولی در آزمایش های مکرر، اکوکاردیوگرافی و تست ورزش هیچ نشانه ای از اختلال در قلب و عروق یافت نمی شود. همچنین بیماران از نظر سلامت تیروئید و… نیز بررسی می شوند. در صورتی که جواب همه آزمایش ها منفی باشد، آنگاه تشخیص اختلال پانیک مطرح می شود.
این حمله ها در چه افرادی بیشتر است؟

معمولا فرد طی یک ماه بیش از ۲ بار دچار این حمله های ناگهانی می شود. اختلال هراس معمولا زمینه ژنتیکی دارد. از دست دادن والدین در سنین کودکی نیز فرد را مستعد این اختلال می کند. سن بروز اختلال پانیک معمولا ۳۰ ۲۵ و ۵۰ ۴۵سالگی است. حمله های ناگهانی گاهی باعث می شود فرد به اطرافیان وابسته شود که اگر اتفاقی افتاد، کسی کنارش باشد تا نجاتش دهد.
برای بیماران چه کاری می توان انجام داد؟

اگر فردی در اثر افسردگی یا اضطراب و استرس دچار تپش قلب شود، باید آموزش ببیند تا بتواند در شرایط بحرانی تنش خود را مدیریت کند، اما کسانی که دچار حمله های پانیک هستند، به دارو و روان درمانی نیاز دارند. روان درمانی شامل آموزش های تمدد اعصاب، آموزش تنفس آرام و اصلاح خطاهای شناختی است مثلا اگر فرد تصور می کند این حمله ها کشنده و خطرناک است، باید به او اطمینان داد که چنین نیست. بیماران باید بیاموزند گفت و گوی درونی خود را اصلاح کنند و هنگام حمله به خود بگویند که این حالت موقتی است، خطرناک نیست و به زودی برطرف می شود.

پرداختن به ورزش و انجام تمرین های هوازی می تواند آمادگی فرد را در مقابله با حمله های پانیک افزایش و تطابق سیستم اعصاب خودکار را در کاهش این حمله ها ارتقا دهد. اختلال پانیک به کمک درمان های دارویی محدود و روان درمانی نیز قابل درمان است.
ریشه لغوی «پانیک»

اختلال پانیک یا حمله هراس از ریشه «پان» گرفته شده است. «پان» یکی از خدایان یونان باستان است و «نی» را از ابداعات او می دانند که برای محبوش «سورینکس» می نواخته است. ظاهر «پان» به مانند مردی دارای شاخ، پاها و دمی شبیه به بز، انبوهی از ریش، بینی پهن و کوتاه و گوش هایی نوک تیز به تصویر کشیده می شد که هیبتی ترسناک داشت. او به شکل بزی در جنگل ها و کوه ها، حوری ها را دنبال می کرد. در جنگ بزرگ میان خدایان و تایتان ها، زمانی که تایتان ها در حال پیروز شدن بودند، پان فریاد جنگی سر داد که باعث ایجاد ترس در تایتان ها شد و عده ای از آنها را فراری داد. به همین دلیل است که کلمه «panic» به معنی «ترس» ریشه از نام او دارد. «پان» مورد پسند دیگر خدایان یونانی نبود. اختلال پانیک نیز از کلمه پان گرفته شده و در فارسی به اختلال هراس معنی شده است. جالب است که توصیفی که در فرهنگ عامیانه از جن می شود، شباهت به شکل ظاهری توصیف شده از «پان» دارد.

        ” بر گرفته از هفته نامه سلامت “

مولانا جلال العدین محمد بلخى

در مجلس عشاق قراری دگر ست
وین بادۀ عشق را خماری دگر ست

آن علم که در مدرسه حاصل گردد
کاری دگر ست و عشق کاری دگر ست
مولانا
معرفت میوه درخت خرد و حاصل استنباط عشق و درک مهربانیست

ای عقل خجل ز جهل و نادانی ما

درهم شده خلقی، ز پریشانی ما

بت در بغل و به سجده پیشانی ما

کافر زده خنده بر مسلمانی ما …
معرفت مسبوق به تفکر و تدبر است بر خلاف معلومات که مسبوق به تفکر و تدبر نیست