استاد على اکبر گلشن آزادى
درروزهاى سخت وتاریک پس از شهریور ١٣٢٠ سروده شده روزها یى که کشور در تب بیداد گرى ، نبود دارو وخوراک،مرگ ومیر فراوان رنج میبرد ومى سوخت وهیج امیدى به آینده نبود . دران هنگامه شوربختى وسوکوارى بزرگ آزاده مرد روانشاد ، على اکبر گلشن آزادى به سخن آمد فرمود :
دلا منال که دور محن نخواهد ماند
سرود دشمن واندوه من نخواهد ماند
چنانکه جلوه ى مرغ چمن به جاى نماند
سیا ه چادر زاغ وزغن نخواهد ماند
بهار آید و گل خندد و بگرید ابر
غبار غم به عذار چمن نخواهد ماند
شمیم پیرهن یوسف آید و یعقوب
همیشه ساکن بیت الحزن نخواهد ماند
به بزم وصل ، رقیب ارچه گشته صدر نشین
ولى همیشه در آن انجمن نخواهد ماند
بیار خون سیاوش که بیژن اندر چاه
به یمن عاطفت تهمتن نخواد ماند
مدارغم که حقیقت نمى شود مغلوب
نگین جم بکف اهرمن نخواهد ماند
صبا بشارت آزادى آرد و دل زار
اسیر آن بت پیمان شکن نخواهد ماند
رود زکشور ما جیش اجنبى ” گلشن ”
سپاه خصم براین بوم وبر نخواهد ماند