اگر گریه نکنیم جاى شگفتى است !

image 

هرجای دنیا که می رویم به تمدن چند هزار ساله مان می بالیم و با افتخار از کورش بزرگ  و داریوش سخن می رانیم و اصفهان را نصف جهان می خوانیم .اما درعمل همگی کمر به نابودی بازمانده هاى فرهنگی کشورمان مان بسته ایم 

به گزارش ” بانکی دات آی آر ” وقتى مدیر و مسئول هیچ احترامی برای میراث فرهنگی کشور مان قائل نیست و هر روز خبری در خصوص تخریب و بی توجهی به آثار باستانی کشور منتشر می شود و در جراید و مطبوعات کثیر الانتشار خبر فروش املاک ثبت شده در میراث فرهنگی برای تاسیس کافی شاپ و رستوران سنتی مثل سایر املاک به چشم می خورد،دیگر چه انتظاری ازمردم می توان داشت.

به راستی چه جوابی برای آیندگان و فرزندانمان خواهیم داشت؟

تصاویر زیر خود گویای عمق فاجعه ایست که نه تنها به مرثیه اى اندوه بار می ماند که اگر به حال آن نگرییم جای شگفتى است 

image

image

به گفته فرزانه توس سرانجام بد ما از بی خردی خود ماست.

 منشور کوروش که یادتان هست , بعد از سالها تلاش شهریور ماه سال ۸۹ از موزه بریتانیا برای نمایش در ایران به موزه ملی رفت. حمید بقایی، که تا چندى پیش بالاترین مقام در سازمان میراث فرهنگی بود، در عکسی که یکی از خبرگزاری ها آن را منتشر کرده است، منشور کوروش را بدون دستکش در دست گرفت.این در حالیست که تماس نداشتن دست افراد با آثار تاریخی به دلیل انتقال چربی بدن انسان، همیشه موضوعی بوده که کارشناسان حفاظت از میراث فرهنگی بر آن تاکید کرده اند.

image

به نماینده موزه بریتانیا نگاه کنید که چطور دستکش دست کرده و دلش برای منشور در دست آقای بقایی می لرزد!!!

  یکى دیگر از مسئولان سازمان میراث فرهنگی در بخش موزه های تحت نظر این سازمان، بدون رعایت ضوابط و با در دست گرفتن جام مارلیک که جامی از زر ناب و به ارتفاع ۱۸ سانتی متر است عکس یادگاری انداخته و همین عکس را روی وب سایتهای جهانی قرار گرفته است !

image 

این هم دو هم میهن که برای گرفتن عکس یادگاری از موانع گذشته و به بالای این مجسمه در تخت جمشید رفته اند.واقعا کودکانی که ناظر این صحنه به حقیقت تراژیک هستند از مراقبت میراث فرهنگی چه می آموزند؟

image

نمونه هایى در پل خواجو ,سی وسه پل وسایر اماکن دیدنی اصفهان است که دیگر جایی برای یادگاری نوشتن ندارد.

 

image

با استناد به ماده ۵٨٨ قانون مجازات اسلامی، هر گونه تغییر و دخل و تصرف در آثار و ابنیه و اماکن تاریخی که منجر به تخریب شود، حتی کشیدن یک خط یا حکاکی و نوشتن یادگاری علاوه بر جبران خسارت وارده، عامل تخریب به ۱ تا ۱۰ سال حبس محکوم خواهد شد.

اما تابه حال چند نفر با این جرم محکوم شده اند امری است که جای پرسش دارد.

این نوشته در خواندنیها ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.