باد لاستیک ها را کم کنید
دبستانى ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺑﻪ ﺑﺮﺩﻥ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯﺍﻧﺶ ﺑﻪ ﺍﺭﺩﻭ ﻣﯿﮑﻨﻪ،
ﺩﺭ ﻣﺴﯿﺮ ﺣﺮﮐﺖ ﺍﺗﻮﺑﻮﺱ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺗﻮﻧﻞ ﻧﺰﺩﯾﮏ میشده ﮐﻪ ﻧﺮﺳﯿﺪﻩ ﺑﻪ ﺁﻥ
ﺗﺎﺑﻠﻮﯾﯽ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻣﻀﻤﻮﻥ ﺩﯾﺪﻩ می شد ﮐﻪ ﺣﺪﺍﮐﺜﺮ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﺳﻪ ﻣﺘﺮ، ﻭ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﺍﺗﻮﺑﻮﺱ ﻫﻢﺳﻪ ﻣﺘﺮ .
بود ﻭﻟﯽ ﭼﻮﻥ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ ﻗﺒﻼ ﺍﯾﻦ ﻣﺴﯿﺮ ﺭﻭ ﺍﻭﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﮐﻤﺎﻝ ﺍﻃﻤﯿﻨﺎﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﺗﻮﻧﻞ ﻣﯿﺸﻮﺩ
ﻭﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺳﺮﻋﺖ ﺯﯾﺎﺩ ﺳﻘﻒﺍﺗﻮﺑﻮﺱ ﺑﻪ ﺳﻘﻒ ﺗﻮﻧﻞ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ
ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺩﺍﺩﻥ ﺻﺪﺍﯼ ﻭﺣﺸﺘﻨﺎﮎ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺳﻂ ﺗﻮﻧﻞ ﺗﻮﻗﻒ ﻣﯿﮑﻨﺪ .
ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﺭﻭﻡ ﺷﺪﻥ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﻣﺴﻮﻟﯿﻦ ﻭ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ ﭘﯿﺎﺩﻩ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ .
ﭘﺲ ﺍﺯﺑﺮﺭﺳﯽ ﺍﻭﺿﺎﻉﻣﺸﺨﺺ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﮐﻪ ﯾﮏ ﻻﯾﻪ ﺁﺳﻔﺎﻟﺖ ﺟﺪﯾﺪﯼ ﺭﻭﯼ ﺟﺎﺩﻩ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺍﯾﻦ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﻓﮑﺮﭼﺎﺭﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ ﺑﻪ ﮐﻨﺪﻥ ﺁﺳﻔﺎﻟﺖ ﻭ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺑﻪ ﺑﮑﺴﻞ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﺎ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺩﯾﮕﺮ ﻭ … ﺍﻣﺎ ﻫﯿﭽﮑﺪﺍﻡﭼﺎﺭﻩ ﺳﺎﺯ ﻧﺒﻮﺩ .
ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﭘﺴﺮ ﺑﭽﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺍﺗﻮﺑﻮﺱ ﭘﯿﺎﺩﻩ میشه ﻭ میگه ﮐﻪ ﺭﺍﻩ ﺣﻞ ﺍﯾﻦ ﻣﺸﮑﻞ ﺭﺍ ﻣﻦ ﻣﯿﺪﻭﻧﻢ، ﮐﻪ
ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﺴﻮﻭﻟﯿﻦ ﺍﺭﺩﻭ ﺑﻬﺶ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﻭ ﺑﺎﻻ ﭘﯿﺶ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﻭ ﻭﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﺎﺕ ﺟﺪﺍ ﻧﺸﻮ !!…
ﭘﺴﺮ ﺑﭽﻪ ﺑﺎ ﺍﻃﻤﯿﻨﺎﻥ ﮐﺎﻣﻞ میگه ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﮐﻮﭼﮑﯿﻢ ﺩﺳﺖ ﮐﻤﻢ ﻧﮕﯿﺮ
ﻭ ﯾﺎﺩﺕ ﺑﺎﺷﻪ ﮐﻪ ﺳﺮ ﺳﻮﺯﻥ ﺑﻪ ﺍﯾﻦﮐﻮﭼﮑﯽ ﭼﻪ ﺑﻼﯾﯽ ﺳﺮ ﺑﺎﺩﮐﻨﮏ ﺑﺰﺭﮒ ﺩﺭ ﻣﯽ ﺁﺭﻩ …
ﻣﺮﺩ ﺍﺯ ﺣﺎﺿﺮ ﺟﻮﺍﺑﯽ ﮐﻮﺩﮎ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺭﺍﻩ ﺣﻞ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺧﻮﺍﺳﺖ .
ﺑﭽﻪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﭘﺎﺭﺳﺎﻝ ﺩﺭ ﯾﮏ ﻧﻤﺎﯾﺸﮕﺎﻫﯽ ﻣﻌﻠﻤﻤﺎﻥ ﯾﺎﺩﻣﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﯾﮏ ﻣﺴﯿﺮ ﺗﻨﮓ ﭼﻪ گونه ﻋﺒﻮﺭ ﮐﻨﯿﻢ ﻭﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺭﻭﺡ ﻟﻄﯿﻒ ﻭ ﺣﺴﺎﺳﯽ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭﻭﻧﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻫﻮﺍﯼ ﻧﻔﺲ ﻭ ﺑﺎﺩ ﻏﺮﻭﺭ ﻭ ﺗﮑﺒﺮ ﻭﻃﻤﻊ ﻭ ﺣﺴﺎﺩﺕ ﺧﺎﻟﯽ ﮐﻨﯿﻢ
ﻭ ﺩﺭ ﺍﯾﻨﺼﻮﺭﺕ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﻢ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻣﺴﯿﺮ تنگی ﻋﺒﻮﺭ ﮐﻨﯿﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺮﺳﯿﻢ .
ﻣﺴﻮﻭﻝ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﺑﺪﻩ .
ﭘﺴﺮ ﺑﭽﻪ ﮔﻔﺖ :
ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﯿﻢ ﺍﯾﻦ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﺍﺗﻮﺑﻮﺱ ﺍﺟﺮﺍ ﮐﻨﯿﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺩ ﻻﺳﺘﯿﮑﻬﺎﯼ ﺍﺗﻮﺑﻮﺱ ﺭﺍ ﮐﻢ
ﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﺍﺗﻮﺑﻮﺱ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﺴﯿﺮ ﺗﻨﮓ ﻭ ﺑﺎﺭﯾﮏ ﻋﺒﻮﺭ کنه .
ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺍﺗﻮﺑﻮﺱ ﺍﺯ ﺗﻮﻧﻞ ﻋﺒﻮﺭ ﮐﺮﺩ .
ﮐﺎﺵ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺩﺭﻭﻧﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻫﻮﺍﯼ ﮐﺒﺮ ﻭ ﻏﺮﻭﺭ ﻭ ﻧﻔﺎﻕ ﻭ ﺣﺴﺎﺩﺕ ﺧﺎﻟﯽ ﮐﻨﯿﻢ
ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﯿﻢ ﺍﺯ ﻣﺴﯿﺮﻫﺎﯼ ﺗﻨﮓ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺖ ﻋﺒﻮﺭ ﮐﻨﯿﻢ
این نوشته در
خواندنیها ارسال شده است. افزودن
پیوند یکتا به علاقهمندیها.