۱۷ مهرماه روز جهانی پست

پست، کهن ترین و گسترده ترین نوع ابزار ارتباطی بین مردم یک کشور با ساکنان دیگر سرزمینها و مناطق جهان است .
جوامع رشد یافته ، برای تحقق توسعه خود به شبکه ارتباطی توجه داشته و روی آن برنامه ریزی کلان کرده اند. هر پستچی از انجام ۳۰۰۰ سفر جلوگیری می کند ، که هر سفر افزون بر هزینه، پیامدهای دیگری چون اتلاف وقت، فشارهای عصبی و روحی، مشکلات حمل و نقل، اتلاف سوخت، آلودگی هوا، صرف نیروی انسانی و انواع خسارتهای احتمالی مالی و جانی را نیز به همراه دارد .

سابقه پست درایران :

فعالیتهای پستی در ایران، قدمتی سه هزار ساله دارد وحتی برخی از مورخین، ایرانیان را مبتکر ارتباط پستی می دانند. از دوره زندیه پست در ایران فعال شد  در سال ۱۲۹۷ ه.ق ناصرالدین شاه دستور داد تا مؤسسه پست آن روز به وزارت تبدیل شود و اداره آن را به امین الملک ، وزیر وظایف و رئیس دارالشوراء سپرد.
پس از صدارت امیرکبیر، تحولات تازه ای در پست کشور ایجاد شد، فعالیت پستی کشورهای استعمارگر تعطیل شد و پیکهای پست ایران ، با نظم و نظامی تازه که امیرکبیر ایجاد کرده بود با سرعت و دقت بسیار ، امور مراسلاتی را انجام می دادند.
شایان ذکر است که چون پست در ایران از قدمتی طولانی برخوردار است ، از فعالیت چاپارهای قدیم تا پست پیشرفته کنونی، ابزار و آثاری گرانبها و دیدنی گردآوری شده است که در موزه پست نگهداری می شود.
در سال۱۸۷۳، در روز ۹ اکتبر به پیشنهاد ” هنریخ ون استفان ” مدیر کل پست کنفدراسیون آلمان شرقی، قراردادی با عنوان ” قرار داد برن” در زمینه تاسیس ” اتحادیه کل پست ” در ” برن” سوئیس ، توسط ۲۲ کشور جهان به امضا رسید .
امضاکنندگان بر اساس توافق به عمل آمده ، یک قلمرو پستی را تشکیل دادند که آزادی ترانزیت برای مبادله متقابل مراسلات را در سراسر قلمرو اتحادیه ، تامین و تضمین می کرد . نام این اتحادیه پس از ۴ سال با پیوستن کشورهای دیگر ، به ” اتحادیه جهانی پست ” تغییر یافت .
از سال ۱۹۶۹ روز ۹ اکتبر ( ۱۷ مهر ) هر سال به عنوان روز جهانی پست تعیین شد.
اکنون بیش از ۱۷۰ کشور، عضو این اتحادیه هستند و ایران نیز سال ۱۲۵۶ ه.ش به عنوان بیست و نهمین عضو، به این اتحادیه پیوست

‎