تو را چه نام دهم من ، فرشته یا که پری ؟
برای من تو خدایی دمیده در بشری
تو می رسی و دلم را … تلاش بیهوده ست
نمی شود که نبازم نمی شود نبری
اگر تو عیب مرا هم نشان دهی غم نیست
که مثل آینه ها صادقانه می نگری
تو ای ستاره چه دنباله دار می گذری
برای با تو نشستن اگر چه من هیچم
برای بودن با من تو بهترین نفری
به بوی زلف تو از خویش می روم بی شک
شبی دوباره اگر شانه ای به مو ببری
تو مثل رودی و من مثل شاخه ای خشکم
خوشم به بودن با تو خوشم به دربدری
” احسان اکابرى “