پر عضوترین حزب تاریخ ایران با بیش از ۴۰۰ هزار عضو
داستان این حزب از آنجا شروع می شود که در سال ۱۳۲۱ عده ای خوش ذوق در کرمانشاه دست به تاسیس باشگاهی به نام «باشگاه خران» می زنند و پنج سال بعد،مجله طنز توفیق آن را به صورت حزبی ملی در می آورد. پس از کودتای ۲۸ مرداد و بسته شدن مجله توفیق، برای مدتی این حزب به اغما می رود. بعد از شروع کار مجدد مجله توفیق، در ۱۴ شهریور ۱۳۴۶ این حزب دوباره احیا شده و دو برگه به نام «ارگان حزب خران» به صورت بین مجله ای در توفیق در مورد آن چاپ می شود و تا سال ۱۳۵۰ و توقیف شدن دوباره توفیق این وضعیت ادامه دارد.
از شرایط عضویت در این حزب ارائه سند خریت بود و کسانی که انتخابات دوره ی پانزدهم مجلس را حقیقی می دانستند و مردان متاهل حق تقدم داشتند. البته سیاستمداران حق عضویت در این حزب را نداشتند زیرا کسانی که اهل حقه و ریا باشند آدمیزاد محسوب شده و جزو خرها حساب نمی شوند.
عمران صلاحی، طنزپرداز بزرگ کشور و دبیر صفحه ارگان حزب خران در توفیق در خاطراتش می گوید:
زمان شاه دو حزب عمده داشتیم به اسم های حزب ایران نوین و حزب مردم. توفیق هم آمد حزب خران درست کرد.
بعد اعضای حزب خران بیشتر از آن دو حزب شد. حزب دفتری داشت که اعضا در آن تجمع می کردند و به زمین لگد می کوبیدند. زیر دفتر هم مغازه و فروشگاه بود که صدای آنها نیز درآمده بود. کارت عضویت صادر می شد، کارتمان هم سبز رنگ بود، به رنگ یونجه که رئیس کمیته خربگیری پایینش امضا می کرد، به جای مهر هم نعل خر می زد. بالای بیشتر کارتها می نویسند خانم یا آقا، آنجا می نوشتند ماچه خر و نره خر. سالی دو بار هم مراسم رسمی برگزار می کردیم. یکی سالروز تاسیس حزب خران بود یکی دیگر هم سیزده بدر که به آن روز« جهانی خر » می گفتیم چون همه جا سبز بود. جمع می شدیم در یک جوستان. یک خر واقعی هم جلو می انداختیم و با بقیه اعضا در کوچه و خیابان دنبالش راه می افتادیم. سرود حزبی داشتیم با ارکستر و غیره.
حزب یک بیت معروف داشت که همیشه در بالای صفحه و کنار لوگو می نوشتند:
«به سرطویله حزب خران نوشته به زر
که نیست حزبی از این حزب در جهان بهتر»
«بیچاره آن‌کسی که گرفتار عقل شد خوشبخت آن‌که کره‌خر آمد، الاغ رفت»
برگرفته از کتاب روزنامه حزب خران نوشته سید فرید قاسمی