حالش را پرسیدم ، گفت رو به راهم ! اما هیچکس نپرسید رو به کدام راه ؟! مردی با پشتی خمیده و زانوانی که توان راه رفتن ندارد،تنها بازمانده از نسل دهه ی بیست تئاتر ایران… او در سالهای دور(۱۳۲۰ تا ۱۳۳۰) با اکبر هاشمی و ماشاله اسدی نژاد و اسماعیل اسدی نژاد و پروین سلیمانی و مهری مهرنیا و احمد میربازل و اصغر قفقازی و قنادان و… در نمایشهای بسیاری در تماشاخانه گلشن مشهد، همبازی بوده است. حالا همه بازیگران هم نسل او رفته اند و او تنهای تنهاست ! در دل می گرید به خاطراتی غرور آفرین در گذشته اى دور که امروز در ذهنش دوباره زنده می شود. یاد یارانی که با آنها درتماشاخانه همبازی بود و حالا هیچکدام نیستند تا از روزگار گذشته با آنها حرفی بزنند او که زمانی صدها دیده را به روی صحنه مجذوب هنرنمایى خود میکرد ، امروز با ۷۶ سال سابقه بازیگری و در آستانه ۹۰ سالگى ، بیمار وگوشه گیر است… امروز با محمد شاهرودی ( هنرپیشه و خوش نویس ) بزرگ دیدارى داریم که تاتر خراسان به او افتخار میکند محمد شاهرودی متولد ۱۳۰۴ در سعدآباد مشهد است .هنرپیشه ای بسیار خونگرم و مهربان و شیرین سخن که عمرى بسختى ولى در عزت زیسته خط بسیار زیبایی داشته و به علت خوش نویسى به استخدام آموزش و پرورش خراسان درآمده وبدین ترتیب کار فرهنگى خود را آغاز نموده است او در صحنه تاتر عالی ترین نقشها را ایفا نمود ه و خیلی خوب از عهده آنها بر آمده است در نقشهای تاریخی مانند کاوه آهنگر، یعقوب نبی، بابک خرم دین، سپهبد بهرام، رستم، کورش بزرگ ، نادر پسر شمشیر و… بینهایت هنرمندی نشان میداد، نه تنها در نقشهای تاریخی بلکه در هربازى هنرمندی فوق العاده از خود نشان میداد او کارهاى برجسته بیشتر هنرپیشگان امریکائی و اروپایی را به خوبى تقلید میکرد و با اندام بلند و موزون و صدای گرمش در هر نقشی میدرخشید پس از استخدام در اداره کل فرهنگ خراسان ، خود را به تهران منتقل نمود.سه سال تمام به مشهد نیامد. در این مدت به خاطر خط زیبایش در تهران برای خود جایی باز کرده بود وی برای ایفای نقش هنرمندانه در نمایشنامه کورش بزرک در سراسر کشور پر آوازه شد وبارها مورد تقدیروتشویق مقامات عالیه مملکتى قرار گرفت . در نقشهای تاریخی آنقدر در نقشش غرق میشد که به کلی خود را فراموش میکرد….
شاهرودی به تمام معنی انسانى آزاده ، وارسته و باصفاست ،در یکى از سفر هایش به مشهد وقتى به او پیشنهاد کردند که به یاد گذشته نقش شاهزاده شمس الدین را به عهده بگیردبا کمال صمیمیت پذیرفت . وقتى دراوج بود وستایش هنر شناسان را بر مى انگیخت هیچگاه دچار کبر وغرور نشد وشخصیتى متین و مردمى در خاطر مردم روزگار بجاى گذاشت ، با دوستان یکرنگ و با صفا بود و به کسانی که ادعای دوستی بااو راداشتند مهر مى ورزید واین مهر وعشق به مردم هنوز هم از قلب مهربانش زبانه مى کشد و…
امروز هیچکس از او یادی نمیکند !
با ۷۶ سال سابقه ی بازیگری و در آستانه ی ۹۰ سالگی محضر گرمى دارد و برای دوست دارانش هزاران خاطره و خیلی قصه هاى شنیدنى او آخرین بازمانده ی نسل اول تئاتر ایران ا ست… او مانده است به مانند رودخانه ای دراز و پهناورکه همچنان جاریست و حیات مى بخشد ..
عمرش دراز باد…
اگر امروز به یاد هنرمندان بزرگ و قدیمی میهن خویش نباشیم طلوع صبح فردا را چه امید به بودنشان …
این دیدار در روز پنجشنبه ٢١ شهریور ١٣٩٢ انجام گرفت
دیدار کنندگان :
استاد رضا افضلى ، ضیاالدین صمدانى ، حسن روزبهى ، محمد روزبهى و محمد اسدى نژاد