امروز زادروز محمدعلی جمالزاده، نویسنده بزرگ ایرانی است.
او را پدر داستان‌نویسی مدرن ایران می‌دانند…
زمانی به شوخی گفته بود که:
پدری شده است که حرف هیچ یک از فرزندانش را متوجه نمی‌شود…
سید محمدعلی جمالزاده (۲۳ دی ۱۲۷۰ در اصفهان- ۱۷ آبان ۱۳۷۶ در ژنو)
نویسنده و مترجم معاصر ایرانی است.
او را پدر داستان کوتاه زبان فارسی و آغازگر سبک واقع‌گرایی در ادبیات فارسی می‌دانند.
او نخستین مجموعهٔ داستان‌های کوتاه ایرانی را با عنوان یکی بود و یکی نبود در سال ۱۳۰۰ خورشیدی در برلین منتشر ساخت.
داستان‌های وی انتقادی (از وضع زمانه)، ساده، طنزآمیز و آکنده از ضرب‌المثل‌ها و اصطلاحات عامیانه است.
وی در سال ۱۳۷۶ در ۱۰۵ سالگی در یک آسایشگاه سالمندان در ژنو، سوئیس درگذشت…
چرا# جمالزاده مهم است؟
بخشی از اهمیتِ جمالزاده به به کارگیریِ شیوه های تازه و بدعت های او برمی گردد. او از چارچوب های قراردادی داستان نویسی خارج شد و فضایی تازه را امتحان کرد. به طور مثال در زمانه ی او رمان نویسان با ترفندهایی وانمود می کردند روایت شان شرحِ حادثه ای واقعیست. اما جمالزاده تاکید می کرد داستان های اش کاملا برساخته است و فاصل های نزدیک میانِ روایتِ رئالِ خود و جهانِ واقع می ساخت. جمالزاده بارها در داستان های اش مکان ها و آدم ها را با قیافه و ظاهر توصیف می کرد و اساسا کارش وصف بود. میرعابدینی اما این را نه ضعف که سبکِ کار نویسنده می داند. جمالزاده بیش از آنکه شخصیت های داستان را متحول سازد، در انتظار تحولِ خواننده پساز خواندنِ رمان است. او در رمان های اش خاصه «راه آب نامه» تصویری هجو از آدم هایی می سازد که ظاهرا درست کارند و هنگامِ حرف زدن مدام بیتی شعر به عنوانِ استشهاد می آورند. اما هنگامِ عمل خصلت های ناپسندشان رو می آید. بخشی از اهمیتِ جمالزاده به دستاوردِ زبانیِ او برمی گردد. او زبانِ محاوره و داستانی را به هم نزدیک کرد. اگرچه خودش کماکان دلبسته ی شعر بود و مدام شعری نقل می کرد در قصه، اما از اهمیتِ نثرِ جدید آگاه بود و «انشای حکایتی» ساخت برای حفظِ اصطلاحات و تعبیراتی که در معرضِ فراموشی بودند. او همه ی آثارش را خارجِ ایران نوشت و نقدهای زیادی در این مسیر به او وارد شد. اما تمامِ تلاشاش را کرد تا روحِ محیطِ ایران در قصه های اش زنده و حاضر باشد. محمدعلی جمالزاده به خاطر بدعت و نوآوری اش در زبان و ادبیاتِ فارسی و یافتنِ قالبی که پیشتر در غرب امتحان شده بود، بسیار مورد احترام است. او نویسنده ایست بزرگ، چون در زمانه ی بحران منفعل نشد و چیزی تازه خلق کرد.خ
