تقدیم به:
حسن روزبهی
دانش منقولِ وب، در معرضِ بیماری است
گه سلاطون است و بدخیم است و نرم افزاری استهردمی چون قارچ می روید گروهِ نو به نو
گه گروهِ معتبر هم اهلِ سهل انگاری استگرچه گاهی با دلایل درج گردد مطلبی
صفحه ها اغلب زنشرِ واقعیّت عاری استفیلم و عکس و گفت گوهای درست و ناصواب
گاه گاهی موجب غفلت گهی هشیاری است
/
نام مولانا نشیند زیرِ شعرِ انوری
شعرفرقانی گهی از جامی و بُنداری است
/
نام سهراب و مشیری می شود گاهی عوض
شعر اطریشی زمانی شاعرش بلغاری است
/
صاحب بس مطلب مشهور می گردد دگر
گاهی ازستار خان و گاه از دِلواری است
/
پخش گردد هر درست و هرغلط در صفحه ها
هر غلط گردد مکرّر چون کُپی برداری است
/
کس نمی پرسد که این نظم از که و نثر از کجاست
هرکسی ادمینِ خود استادِ خود مختاری است
/
اشتباهات عروض و قافیه رسمی شده
ادعای شاعری کردن دگر اجباری است
/
شاعرِ پیشین بلرزد زیر خاک از جاعلان
اهل تحقیقِ معاصر را غم تکراری است
/
نام کوروش می نشیند جای نام داریوش
فعل شاه عباس اول از شهِ قاجاری است
/
کس نمی داندکُپی های درست خود غلط
راحت الحقوم باشد، گر چه کوفتِ کاری است
/
بی پژوهش گرکسی حرفی زند با فهمِ خود
گفتۀ مغلوط او درهر گروهی جاری است
/
متنِ اینترنت اگر باشد کلامی نا درست
فهمد آن را کز کتاب و فضل برخورداری است
/
در پژوهش عالمان، خونِ جگر ها خورده اند
دانشی ها را زگفتِ بی سند بیزاری است
/
جای تردید است برحرفِ گروهی بی تمیز
هرسخن بی بررسی چون سمِّ مُهلِک کاری است
/
وای بر روزی که گیرد ناسره شکل سره
با محک داند طلای قلب و سوهان کاری است
/
باشد اینترنت مکان نشردانش درجهان
نشرِ موهوم و خُرافه موجدِ دشواری است
/
مردِ دانش راهِ معقولات را پوید مدام
بی سند، بی آزمون، حرفی زدن بیماری است
/
علم یعنی: با سند گفتن سخن را با یقین
تانپندارد کسی خرمُهره هم مرواری است
/
هرخردمندی به وبگردان دهد هشدار ها
نادرستی گشته رایج، موقعِ بیداری است
/
مردمی علامه باید تا خطا یابی کند
کاین دگر محتاج صد ها تیم دانشیاری است.
با درود و سپاس از استاد رضا افضلی