نادر و جنگ کرنال

آن روز که نادر،   صف افغانی و  هندی

بشکافت ، چو شمشیر سحر عقد پرن را 

و آن گه به کف آورد به شمشیر مکافات

پیشاور و دهلی  و  لهاوور    و  دکن را

و آن ملک ببخشید و بشد سوى   بخارا

و ز بیم  بلرزاند  بدخشان   و    پکن را
”  ملک الشعرا بهار “


جنگ کرنال  (۵ اسفند ١۱۱۷، ۲۴ فوریه ۱۷۳۹)   جنگی است که نادرشاه افشار طی آن هندوستان را فتح کرد. دلیل وقوع این جنگ، فرار افغان‌های یاغی که درکشتار بى گناهان در اصفهان ودگر شهر هاى ایران دست داشتند وپناهنده شدن آنان به  محمدشاه کورکانى پادشاه هند بوده‌است.

پس از شکست اشرف افغان در ادامه نبرد دامغان و مورچه خورت اصفهان و فرار یاغیان وستمکاران به هرات و قندهار،سپاهیان  ایران به تعقیب افغانهاى مقصر پرداختند و پس از درگیری در قندهار، آنها را منهدم و شهر را تصرف کردند. بقایای افغانهای مهاجم که در کشتار بیگناهان دست داشتند به دهلی گریخته و به محمد شاه گورکانی پناه بردند.

نادر با اعزام فرستادگانی به دربار هند خواستار استرداد فرماندهان و افسران شورشى افغان به دربار ایران شد. نادرشاه سه بار به هند اخطار نمود که افسران اشرف افغان را که جزو غارتگران بودند (حدودا ۸۰۰ نفر) و در قتل عام مردم ایران نقش اساسی داشتند به ایران تحویل دهد.
پس از رسیدن فرستادگان نادر به دهلی و اعلام استرداد پناهندگان افغان به ایران محمد شاه با مشورت امیران و وزیران ِ درگاهش رأی به عدم استرداد پناهندگان به ایران داده شد و با فرستاده نادر به تندی برخورد نمود و نهایتاً او را به قتل رساند و به این ترتیب زمینه و بهانه لازم را جهت لشکرکشی و حمله نادر را به هند فراهم نمود .

مشاوران او هرگز تصور نمی‌کردند که سربازان نادر بتوانند افغانستان را کامل تسخیر کرده و قصد دهلی کنند و ا ز طرفی با وجود لشکریان بیشمار هندی و ذخایر مالی اطمینان داشتند که نادر به فکر حمله به هند نخواهدبود. اما مقدر چنین بود که شاه ایران ،با حدود دوازده هزار سرباز ورزیده حملات خود را به هند آغاز کند و پس از چند نبرد خونین دهلی به تصرف ایرانیان درآمد

نادر در جنگ کرنال

نادر در جنگ کرنال

یکی از زرین ترین برگ‌های فتوحات نادر پیروزی بر سپاه‌ های هندی بود. هندوستان در ۱۷۰۷ امپراتوری بزرگ و قدرتمندی بود که از نظر ثروت و جمعیت رقیبی در منطقه نداشت. در ۱۷۱۹ با روی کار آمدن محمدشاه (رقیب نادر) شمارش معکوس برای سقوط این امپراتوری آغاز شد.
در پی عدم تحویل یاغیان وآدم کشان اشرف به ایران ، سپاه نیرومند ایران از رود سند گذشتند و در جنگ کَرنال هندوستان را شکست داده و دهلی پایتخت آن را به تصرف در آنورد د. سپس ۸۰۰ متجاوز افغان را در بازار دهلی به دار مکافات آویختند و بازگشتند. نادر با غنائم فراوان که از هند به چنگ آورده بود به ایران بازگشت و تاج پادشاهی هند را بر سر محمد شاه گذاشت.

image 

غنائمی که نادر شاه به ایران آورد خسارت جنگ وویرانى شهرهاى کشور را تاحدودى جبران کرد . در میان این غنائم جواهراتی چون کوه نور و دریای نور و تخت طاووس و کره جواهرنشان شهرت دارند.
نادر شهریار توانای ایران به رغم کمی سپاهیانش در مقابل لشکریان فیل سوار هندی توانست با به کارگیری تاکتیک‌های نوین جنگی لشکر انبوه هندوستان را در هم بکوبد. نادر شاه بزرگ توانسته بود با آموزش‌های رزمی سنگین و کارآمد ارتش خود رابه یک جنگ افزار رعب آور برای دشمن تبدیل کند.

 

محمود واشرف افغان از مردم شریف وآزاده افغانستان نیستند ، آنها قماشى از نوع طالبان ، چنگیز ، تیمور ودیگر خونخواران تاریخ هستند که در میان همهِ  ملت ها در برقرارى  تاریکى کوشیده اند

این نوشته در خواندنیها ارسال و برچسب شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.