عماد خراسانی ( عماد الدین حسنى برقعى ) یکی از مشهورترین غزل سرایان معاصر است، که بسیاری از غزل های او در حافظه دوستداران شعر کلاسیک معاصر نقش بسته است.او در بهار ١٣٠٠ خورشیدى در مشهد به دنیا آمد واز دوازده سالگى به سرودن شعر پرداخت مجموعه ای از اشعارش با عنوان ورقی چند از دیوان عماد خراسانی با مقدمه مهدی اخوان ثالث منتشر شده و دیوان کامل عماد نیز انتشار یافته است. او آثار زیبایی را نیز به لهجه خراسانی سروده است.
عماد شاعر عاشقانه هاست؛ عشق در شعر او کیفیتی خاص و عمری پایدار دارد، از این روست که وقتی از عشق سخن می گوید از ژرفای روح و جان خویش بانگ بر می آورد. عماد در بیشتر قالب های کلاسیک شعر فارسی اشعار زیبا و ارزشمندی سروده است. غزل های ناب و قطعات و مسمط های ترکیبی و مثنوی های زیبا، مجموعه اشعار او را کامل می کنند. عماد به شعر ایرج میرزا و ساده گویی و صداقت وی علاقه و توجهی بارز نشان داده است. خود عماد نیز زبانی روان، گویا و گیرا و زنده و پر احساس دارد که در عین حال فصیح و شیواست
مهدى اخوان ثالث در مقدمه ورقى چند از دیوان عماد مى گوید : «سخن عماد اغلب فصیح و بلیغ و بلند است و اگر فتوری در کلامش دیده می شود از آن جهت است که او بعد از سرودن و فرود آمدن از حال سرایش و تغنی در موالید طبع خود کمتر تجدید نظر و آرایش روا می دارد». در مجموع اشعار عماد اشعاری است که از درون جان وی می تراود و زبان دل اوست و نافذ در دل و جان همگان.
عماد خراسانی در روز دوشنبه ٢٨ بهمن ماه سال ١٣٨٢ خورشیدى زندگى را بدرود گفت ودر گور گاه سخنوران توس به خاک سپرده شد
روانش شاد وجایگاهش بلند مرتبه باد
