میگویند وقتی کارگزاران انوشیروان در حال بنا کردن کاخ مدائن بودند به او اطلاع دادند که برای پیشبرد کار ناچارند برخی از خانه هایی که در نقشه بارگاه ساسانی قرار گرفته اند را نیز به قیمتی مناسب خریداری و سپس ویران کنند تا دیوار کاخ از آنجا بگذرد، اما در این میان پیرزنی هست که در خانه ای گلی و محقر زندگی می کند و علیرغم آنکه حاضر شده ایم منزلش را به چندین برابر قیمت واقعی اش از او خریداری کنیم باز راضی نمی شود.
چه باید کرد؟
انوشیروان گفت ” از من نپرسید که چه باید کرد . خودتان بروید و بنا به رسم عدالت و جوانمردی با او رفتار کنید
کسانی که از ویرانه های کاخ ساسانى (ایوان مداین) بر لب دجله ى عراق دیدن کرده اند ، دیوار اصلی کاخ را هم دیده اند که در نقطه ای خاص به شکل عجیبی کج شده و پس از طی کردن مسیری اندک باز در خطی راست به جلو رفته است.
این نقطه از دیوار همان جایى است که خانه ى آن پیرزن تنها بود و بنای کاخ را به احترام حقی که داشت کج ساختند تا خانه اش ویران نشود و تا روزی هم که زنده بود همسایه ى دیوار به دیوار پادشاه ماند.
از آن زمان هزاران سال گذشته است اما دیوار کج کاخ کسرا باقی مانده است
تا نشانهِ روح جوانمردی مردم ایران و عدل فرمانروایان در عهد ساسانی باشددیوار کج کاخ کسرا برجامانده است تا یادآور آن پیرزن و نماد جوانمردی مردم ساسانی و عدالت آنان باشد .
مابارگه دادیم این رفت ستم بر ما
بر قصر ستمکاران تا خود چه رسد خذلان ؟